ഭ്രാന്ത് ...!

വേർപാടു നൽകിയ മുറിപ്പാടുമേന്തി ഞാൻ
നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങളിൽ എന്തോ തിരയുന്നു ...
ഒരു നിഴൽ പോലെന്റെ ചാരേ ഗമിക്കുന്ന ,,
നിദ്രാവിഹീനതയിലെന്തോ തിരയുന്നു..!
ഓർമ്മകൾ തൻ ശരശയ്യയിൽ ഞാനിന്ന്...
നൊമ്പരപ്പൂക്കളെ വാരിപ്പുതക്കുന്നു ..
തെക്കു നിന്നേതോ കാറ്റടിച്ചിന്നെന്റെ...!
ചെവികളിലാസുര താളം മുഴക്കുന്നു ...
വിഷാദഗ്രസ്തമൊരു മയക്കത്തിലാഴവേ..
ഞെട്ടിയുണർത്തുന്നു.. മുനയുള്ള മൗനങ്ങൾ
ഭൂതകാലത്തിനു മപ്പുറത്തേക്കെന്റെ ..!
പ്രാണനെയാരോ വലിച്ചിഴച്ചീടുന്നു ...
നോവിന്റെയാഴിയിന്നെന്നെ വിളിക്കുന്നു
ഓർമ തൻ മുത്തുകൾ വാരിയെടുക്കുവാൻ ...
ഏതോ ഭ്രാന്തൻ കിനാവിന്റെ തീരത്തു...
മൃത്യുവെ തേടി ഞാൻ ഭ്രാന്തമായുഴറുന്നു
പരിത്യക്തപഥികനായ് ഞാനിന്നുമുഴറുന്നു..
എവിടെ തുലച്ചെന്റെ പ്രാണന്റെ പ്രാണനേ..
മരണത്തിൻ താഴ്വരയിലൂടിന്നു ഞാനെന്റെ
പ്രാണന്റെ പാതിയെ തേടി നടക്കുന്നു ...!!

ശവങ്ങൾ ..!

ഇന്നീ മഴക്കൊപ്പം ഒലിച്ചു പോകട്ടെയെൻ നാമം
ജീർണിച്ച ജീവനേ...! ഓർക്കുവാൻ എന്തുള്ളൂ
ഇനി.... മരിച്ചവരല്ലോ..ഓർമകൾ എല്ലാം
മരുവിലേക്കൊഴുകുന്ന പുഴ പോലെയിന്നെൻ
ജീവന്റെ ഉറവകൾ വറ്റിടുമ്പോൾ
അതിമോഹമില്ലെനിക്കിനിയും ജീവിച്ചീ ,,,,,
അകലങ്ങളൊക്കെയും കീഴടക്കാൻ...
എന്റെ ശവം പോങ്ങുതടിയാക്കി തുഴയുക നീ ..
കൈകൾ തളർന്നു താഴ്വോളം തുഴയുക..
എന്റെ മൃതിയിൽ..... വിരൽ മുക്കി നീ ...
കനല് കെട്ട നിൻ നിൻ കണ്കൾ എഴുതുക ..!
ഇനി എന്നും ഞാനീ ഭ്രാന്താലയത്തിൽ
എന്നെ ചങ്ങലയ്ക്കിട്ട രാത്രികളിൽ
മരിക്കും സ്മൃതികളില്‍ ജീവിച്ചിടട്ടെ ...